ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ - ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΓΡ. ΑΛΟΙΜΟΝΟΥ
Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου έμεινε στην εξουσία για 25 μήνες. Ασφαλώς και θα κριθεί από την ιστορία. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι δύο χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που σήκωσε το βάρος της προσπάθειας για τις αμαρτίες του παρελθόντος, που έφεραν την Χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Που σήκωσε μόνη της το ιστορικό βάρος εθνικά αναγκαίων αποφάσεων ώστε να αντιμετωπισθεί η κρίση και να προστατευθούν οι πολίτες από την πλήρη κατάρρευση της χώρας. Είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που με τα καλά της και τα στραβά της προσπάθησε ( και ακόμη προσπαθεί ) να μετατρέψει την χρεοκοπία του 2009 σε ευκαιρία επανεκκίνησης. Κόντρα σε όλους και σε όλα. Κόντρα σε λαϊκίστικα ΜΜΕ. Κόντρα σε μέτριους πολιτικούς. Κόντρα σε μια απαράδεκτη Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Στα τριάντα επτά χρόνια της λειτουργίας του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν περίοδοι μεγάλης ιστορικής προσφοράς, αλλά, ασφαλώς και περίοδοι που επισύρουν την κριτική ή ακόμη και την απόρριψη. Σ’ αυτά τα 37 χρόνια το ΠΑΣΟΚ αντιμετώπισε σοβαρές πολιτικές κρίσεις προερχόμενες από είτε από το εσωτερικό του ( διάσπαση δημοκρατικής άμυνας, διαδοχή Ανδρέα Παπανδρέου, εσωκομματική σύγκρουση 2007 μεταξύ Παπανδρέου – Βενιζέλου ), είτε από το εξωτερικό του. Όμως πάντοτε παρέμεινε ενωμένο και ισχυρό. Και η εξήγηση στο φαινόμενο «ενότητα ΠΑΣΟΚ» είναι πάντοτε μία : Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.
Αυτός ο κόσμος, που στήριζε πάντοτε την οργανωτική ενότητα του Κινήματος, γιατί πίστευε ότι μόνο μέσα από ένα ενωμένο και αδιαίρετο ΠΑΣΟΚ, ήταν δυνατό να υπάρξει Εθνική και Κοινωνική Πρόοδος. Είναι όλα εκείνα τα απλά μέλη και ψηφοφόροι του κινήματος, δημοκράτες, εργατικοί και σοβαροί άνθρωποι, που δεν «τα έφαγαν» με κανένα. Είναι η κινητήρια δύναμη του ΠΑΣΟΚ, αυτοί που γνωρίζουν καλά ότι σήμερα η δημοκρατική παράταξη διέρχεται μια δοκιμασία επειδή τόλμησε να αναλάβει το βάρος εθνικά αναγκαίων αποφάσεων. Είναι ο κόσμος αυτός που γνωρίζει καλά ότι πέρα από την απογοήτευση και την οργή υπάρχει και ο δρόμος της ανασυγκρότησης με σύμμαχο την κοινωνία και όχι ενάντια στην κοινωνία.
Το πραγματικό ΠΑΣΟΚ είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός ακριβώς γιατί πότε δεν είχε σχέση με όλους αυτούς τους βαρόνους που διαγκωνίζονται για το ποιος θα είναι υπουργός και για το πώς θα νέμονται την εξουσία. Το ΠΑΣΟΚ είναι όλες αυτές οι προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις της κοινωνίας και της κεντροαριστεράς, γι’ αυτό μπόρεσε κατά τη διάρκεια της πορείας του να εισαγάγει καινοτομίες, να υιοθετήσει απαραίτητες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και να αποκαταστήσει αδικίες.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι ενωτικές πρωτοβουλίες και δημοκρατικός διάλογος χωρίς αποκλεισμούς, αφού πρώτα το ίδιο το ΠΑΣΟΚ εξηγήσει στον κόσμο του τι ακριβώς έγινε αυτά τα δύο χρόνια, τα βήματα που έγιναν ( γιατί έγιναν πραγματικά αρκετές μεγάλες μεταρρυθμίσεις, που καλύφθηκαν από τη βαριά σκιά της οικονομικής κρίσης ) και όλοι μαζί να αξιολογήσουμε τι πραγματικά κερδίσαμε και τι χάσαμε. Πρέπει το ΠΑΣΟΚ να μπορέσει ξανά να εκφράσει όλες τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της χώρας, που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό, όλα τα δυναμικά και παραγωγικά στρώματα της κοινωνίας μέσα από μια ευρύτερη συμμαχία κεντροαριστερών δυνάμεων, χωρίς μεσσίες και χωρίς την υποταγή στην αυθεντία του ενός.
Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα έχει πλέον αντιληφθεί και γνωρίζει ότι είναι πάλι η ώρα να κινηθεί. Γι’ αυτό ας μη βιαστούν κάποιοι να το καταδικάσουν και να προεξοφλήσουν την τιμαριοποίηση του. Δημιουργήθηκε χάρη στους αγώνες του λαού για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση και δημοκρατική διαδικασία και αυτός ο λαός, που το στήριξε είναι και θα παραμείνει παρών και αποφασισμένος να συνεχίσει την προσπάθεια για τη δημιουργία μιας δημοκρατικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση.
Γράφει: η Γραμματική Αντ. Αλοιμόνου
 |
|
 |
|
 |
 |
