ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: 38 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
17 Νοέμβριου 1973-17 Νοεμβριου 2011, 38 χρόνια μετά, Το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο όσο ποτέκαι περισσότερο τα συνθήματα του όπως το ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ένα σύνθημαπου σήμερα ακούγεται όλο και από περισσότερους Έλληνες , Καθώς η πολιτική τόσοτης κυβέρνησης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγούν τον Έλληνα χωρίς ψωμί, χωρίςδημόσια και δωρεάν παιδεία αλλά το κυριότερο,στερούν στον Ελληνικό Λαό την ελευθερίατου ,καθώς έχουμε από πάνω μας τους Ευρωπαίουςοι όποιοι σαν άλλοι χουντικοί με ένα πιστόλι στο κρόταφο του Έλληνα τονδιατάζουν συνεχώς και αποφασίζουν γι΄αυτόν, χωρίς αυτόν.
Δυστυχώς όμως η έννοια του Πολυτεχνείου έχει απαξιωθεί,πρώτα στα σχολεία στα όποια είτε θα γίνονται μαθήματα κατά εντολή τουΥπουργείου Παιδείας η θα γίνονταιμίνι γιορτές με 5-6 τραγουδάκια και 2-3αφηγήσεις, χωρίς να δείχνουν κάποιο ιστορικό ντοκιμαντέρ , ή αφηγήσεις ανθρώπωνπου έζησαν το Πολυτεχνείο. Για τα ΑΕΙ τι να πεις, είναι ντροπή το πανηγύρι πουστήνεται κάθε χρόνο στον ιερό χώρο του Πολυτεχνείου, με τα γνωστά σε όλουςγιουχαρίσματα, το ξύλο και φυσικά τον φραπεδοπολεμο μεταξύ παρατάξεων πουλυμένουν τα Πανεπιστήμια. Αυτά όλα το πρωί γιατί το βράδυ το ΕΜΠ μετατρέπεταισε ορμητήριο κάποιων ανεγκέφαλων οι όποιοι δεν σέβονται τον χώρο αυτό, δενσέβονται ότι το χώμα που πατούν είναι ποτισμένο με το αίμα φοιτητών και όχιμόνο, που θυσιάστηκαν για να είναι αυτοί ελεύθεροι, από αυτό καταλαβαίνεικάνεις ότι τα σχολεία βγάζουν ανιστόρητα παιδιά. Ευτυχώς φέτος το ΕΜΠπεριφρουρήθηκε και δεν είχαμε το γνωστό κλεφτοπόλεμο.
Ένα άλλο Θέμα είναιαυτό της σημαίας του Πολυτεχνείου, την όποια παράνομα η ΠΑΣΠ την κρατάει δήθενλέει για προστασία, ας αναλογιστεί την ευθύνη που έχει, η σημαία αυτή δενανήκει σε καμία φοιτητική παράταξη ανήκει σε όλο το Λαό, η αιματοβαμμένη σημαίατου Πολυτεχνείου δεν είναι παιχνιδάκιγια να ανήκει σε κάποιον, η σημαία αυτή δίνει στον Έλληνα το κουράγιο ότι μεαγώνες και θυσίες όλα μπορούν να γίνουν. Είναι πια αίτημα όλου του λάου ησημαία αυτή να πάει κάπου που τις αξίζει η στο χώρο του ΕΜΠ ή σε κάποιο μουσείοώστε όλοι να θυμούνται το Πολυτεχνείο.
Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το Πολυτεχνείο δεν είναιγιορτή, είναι ημέρα μνήμης και ημέρα που πρέπει οι παλιοί να θυμούνται και οινέοι να μαθαίνουν ότι συλλογικά μακριά από συμφέροντα όλα μπορούν να γίνουν, θα κλείσω με την πιο ιστορική φράση τουραδιοφωνικού Σταθμού του Πολυτεχνείου, ας την διαβάσουμε αρκετές φορές και θακαταλάβουμε ότι σήμερα το 2011 είναι επίκαιρη όσο ποτέ: ‘’εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδαςτο Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώναμας εναντία στην διδακτορία και για την Δημοκρατία’’